Bağdat Paktı

Alm. Bündnis Bağdats, Fr. Pacte d’Baghdad, İng. The Baghdad Pact.

Türkiye, Irak, İngiltere, İran ve Pakistan arasında kurulan Ortak Savunma ve Bölgesel İşbirliği Teşkilatı. 2 Nisan 1954’te Türkiye ile Pakistan arasında imzalanan güvenlik işbirliği antlaşmasıyla Bağdat Paktının kuruluşuna ilk adım atıldı. 24 Şubat 1955’te Türkiye-Irak arasında bölgesel işbirliği antlaşması imzalandı. Antlaşma bölge barışı ile ilgili bütün devletlere Türkiye ve Irak tarafından tanınmış olmaları şartıyla açıktı. Bu sebeple 4 Nisan 1955’te İngiltere pakta girdi. Türkiye ve Irak’ın çağrısı üzerine 23 Eylül 1955’te Pakistan, 3 Kasım 1955’te İran pakta katıldı. ABD pakta gözlemci gönderdi. Böylece Türkiye, Pakistan, Irak, İran ve İngiltere’den meydana gelen Savunma İşbirliği Antlaşması Teşkilatı meydana geldi. Bağdat Paktı Daimi Konseyi, Kasım 1955’te düzenlediği ilk toplantısında, teşkilat merkezinin Bağdat’ta olmasına ve teşkilat içinde Daimi Askeri Komite ile Ekonomik Komite kurulmasına karar verdi.

Bağdat Paktının kurulmasının birçok faydaları olduğu gibi, Ortadoğu’da Pakta üye olan devletlerle, olmayan devletler arasında ayrılığa sebep oldu. Hatta Pakta üye olmayan ülkeler, üye ülkelerin, Batılıların denetimine girdiğini iddia ettiler. Böylece gerginlikler başgösterdi. 14 Temmuz 1958’de Irak’ta krallığın devrilmesi Paktın geleceğini tehlikeye düşürdü. 28 Temmuz 1958’de Londra’da toplanan zirvede Paktın varlığını sürdürmesi kararlaştırıldı. ABD ile ayrı ayrı güvenlik antlaşmalarının imzalanması karara bağlandı. Bu toplantıya Irak katılmadı. 24 Mart 1959’da da Pakttan çekildiğini resmen açıkladı. Paktın adı 21 Ağustos 1959’da Merkezi Antlaşma Teşkilatı (Central Treaty Organisation= CENTO) olarak değiştirildi. Teşkilatın merkezi Ankara oldu. Böylece siyasi, ekonomik ve askeri bakımdan elle tutulur bir fayda getirmeyen Bağdat Paktı sona erdi.

Bağdat Paktının sona ermesiyle ABD, İngiltere, Türkiye, Pakistan ve İran’ın üyelikleriyle kurulan CENTO içinde ABD etkin rol oynamaya başladı. Teşkilatın askeri planlama kurulunun başına ABD’li bir general getirildi. Fakat askeri sahada elle tutulur bir çalışma yapılamadı. Sadece ekonomik işbirliğini artırma teşebbüsleriyle sınırlı kalan CENTO, ABD’nin Hindistan-Pakistan anlaşmazlığı ve Türkiye’nin Kıbrıs meselesinde takındığı tavır sebebiyle önemini tamamen yitirdi. Pakistan 12 Mart 1979’da, İran ise ertesi gün teşkilattan ayrıldıklarını açıkladılar. Bu gelişmeler üzerine CENTO Daimi Komitesi Eylül 1979’da teşkilatı feshetti. Böylece CENTO da sona erdi.

image_pdfimage_print

İlk yorum yapan olun

Bir yanıt bırakın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak.


*